Aγαπητοί φίλοι,σήμερα έχω μπροστά μου μία τόσο όμορφη μέρα,ηλιόλουστη και λίγο κρύα,απ' αυτές που θέλεις να βγεις, αν μπορείς βέβαια γιατί είσαι με το κεφάλι μέσα πάλι,και να πας μία βόλτα ή μόνος ή με φίλους κοντά στην θάλασσα μα ξέρω πως σήμερα ενα παιδί 16 χρονών
δεν πρόκειται να ξαναπάει σχολείο,να κάτσει στο θρανίο του μαζί με τους συμμαθητές του,δεν πρόκειται να βγει μετά για βόλτα,χαβαλέ,για ό,τι ναναι βρε αδερφέ, να νιώσει την νιότη του να σαλεύει μέσα του,να φλερτάρει με κορίτσια,να χορέψει,να ακούει μουσικές...γιατί τώρα είναι ανάσκελα σε έναν ύπνο αιώνιο και παγερό,γιατί ένα δόλιο,θρασύδειλο χέρι,ένα χέρι μίας εξουσίας φοβισμένης και μισερής του στέρησε με μία σφαίρα όλα όσα ένας νέος άνθρωπος θέλει να ζήσει,να απολαύσει,να ελπίσει...Το χέρι ενός 'κανονικού' πατέρα τριών παιδιών,ενός ένστολου εντεταλμένου 'νταβατζή',ποτισμένου με μίσος για όσους είναι πολύχρωμοι
και διαφορετικοί και πάνω από όλα ΝΕΟΙ,τον έριξε κάτω με μία σφαίρα στην καρδιά! Το χέρι το οπλίζει η αντίληψη πως όλοι οι άλλοι είναι εχθροί,
πως εγώ η εξουσία έχω δικαίωμα ζωής και θανάτου επάνω σε όλους,για να προσθέσω πώς αυτό ερμηνεύεται από τον πάσα ένα φορώντα την 'στολή'.Το τι πρέπει να γίνει δεν θα με απασχολήσει εδώ,κάτι θα γίνει κι ίσως πάλι θαναι μισό και λειψό λόγω γενικότερων σκοπιμοτήτων.Συμπέρασμα όμως είναι ένα...Πως η βία αυτή εκ μέρους των εκτελεστικών οργάνων της πολιτείας,τάξης κλπ δεν είναι κάτι νέο,άρα να μην μας ξαφνιάζει τόσο λες και είχε να γίνει κάτι τέτοιο δεκαετίες.Ανάλογα περιστατικά συμβαίνουν κάθε μέρα σχεδόν απανταχού και από σύμπτωση πολλά από αυτά δεν καταλήγουν σε κάποιο θάνατο.Φυσικά όμως ο θάνατος ενός παιδιού είναι από μόνο του κάτι τραγικό πόσο μάλλον όταν προκαλείται από έναν θρασύδειλο 'μπάτσο'.Δεν πρέπει κάτι να κάνουμε;Γιατί χτες ήταν ένας νέος άνθρωπος,μεθαύριο μπορεί να είναι ακόμα ένας,ο γιός σου,η κόρη μου,εσύ κι εγώ...
Συγνώμη αν σας φόρτωσα,αλλά αυτή μου η θέση εδώ με υποχρεώνει να πάρω 'θέση' εκφράζοντας όσο μπορώ νηφάλια και ψύχραιμα-όσο γίνεται-αυτά που ένιωσα και νιώθω αυτές τις μέρες.
Να πω τωρα ναστε καλά,δεν θα το πω γιατί δεν ταιριάζει σε τέτοιοες ώρες.Θα πω ναμαστε καλά να αντιδρούμε,να σκεφτόμαστε λεύτερα και να διεκδικούμε μια ζωή καλύτερη για όλους,άρα και για εμάς!
δεν πρόκειται να ξαναπάει σχολείο,να κάτσει στο θρανίο του μαζί με τους συμμαθητές του,δεν πρόκειται να βγει μετά για βόλτα,χαβαλέ,για ό,τι ναναι βρε αδερφέ, να νιώσει την νιότη του να σαλεύει μέσα του,να φλερτάρει με κορίτσια,να χορέψει,να ακούει μουσικές...γιατί τώρα είναι ανάσκελα σε έναν ύπνο αιώνιο και παγερό,γιατί ένα δόλιο,θρασύδειλο χέρι,ένα χέρι μίας εξουσίας φοβισμένης και μισερής του στέρησε με μία σφαίρα όλα όσα ένας νέος άνθρωπος θέλει να ζήσει,να απολαύσει,να ελπίσει...Το χέρι ενός 'κανονικού' πατέρα τριών παιδιών,ενός ένστολου εντεταλμένου 'νταβατζή',ποτισμένου με μίσος για όσους είναι πολύχρωμοι
και διαφορετικοί και πάνω από όλα ΝΕΟΙ,τον έριξε κάτω με μία σφαίρα στην καρδιά! Το χέρι το οπλίζει η αντίληψη πως όλοι οι άλλοι είναι εχθροί,
πως εγώ η εξουσία έχω δικαίωμα ζωής και θανάτου επάνω σε όλους,για να προσθέσω πώς αυτό ερμηνεύεται από τον πάσα ένα φορώντα την 'στολή'.Το τι πρέπει να γίνει δεν θα με απασχολήσει εδώ,κάτι θα γίνει κι ίσως πάλι θαναι μισό και λειψό λόγω γενικότερων σκοπιμοτήτων.Συμπέρασμα όμως είναι ένα...Πως η βία αυτή εκ μέρους των εκτελεστικών οργάνων της πολιτείας,τάξης κλπ δεν είναι κάτι νέο,άρα να μην μας ξαφνιάζει τόσο λες και είχε να γίνει κάτι τέτοιο δεκαετίες.Ανάλογα περιστατικά συμβαίνουν κάθε μέρα σχεδόν απανταχού και από σύμπτωση πολλά από αυτά δεν καταλήγουν σε κάποιο θάνατο.Φυσικά όμως ο θάνατος ενός παιδιού είναι από μόνο του κάτι τραγικό πόσο μάλλον όταν προκαλείται από έναν θρασύδειλο 'μπάτσο'.Δεν πρέπει κάτι να κάνουμε;Γιατί χτες ήταν ένας νέος άνθρωπος,μεθαύριο μπορεί να είναι ακόμα ένας,ο γιός σου,η κόρη μου,εσύ κι εγώ...
Συγνώμη αν σας φόρτωσα,αλλά αυτή μου η θέση εδώ με υποχρεώνει να πάρω 'θέση' εκφράζοντας όσο μπορώ νηφάλια και ψύχραιμα-όσο γίνεται-αυτά που ένιωσα και νιώθω αυτές τις μέρες.
Να πω τωρα ναστε καλά,δεν θα το πω γιατί δεν ταιριάζει σε τέτοιοες ώρες.Θα πω ναμαστε καλά να αντιδρούμε,να σκεφτόμαστε λεύτερα και να διεκδικούμε μια ζωή καλύτερη για όλους,άρα και για εμάς!
