11/9/2000
«Ξέσπασμα!»
1972-Θεσσαλονίκη…..Η Χούντα έξω στους δρόμους και μέσα στα σπίτια μας….
Η τηλεόραση παιανίζει τα στρατιωτικά της εμβατήρια καθ’άπασαν την επικράτειαν.Στο σχολείο ο κύριος καθηγητής της Ωδικής συνθέτει τον ύμνον της 21ης Απριλίου και εμείς με το λεμόνι στα μαλλιά για να μην μας στείλουν στον κουρέα τραγουδάμε νυσταλέα με τη τσίμπλα στο μάτι το γελοίο του τροπάριο.Στην Αθήνα στο «ΚΥΤΤΑΡΟ» ο Σαββόπουλος και κάποια φρικιά κάνουν κατάσταση με τις όμορφα παράξενες μουσικές τους και βάζουν φωτιά στα όργανα και στις παρέες.Ξέσπασμα!Δύο φίλοι ο Παύλος κι ο Παντελής,ο ένας Αθηναίος ο άλλος Θεσσαλονικιός ανεβαίνουν στη σκηνή και παίζουν τα πρώτα τους τραγούδια………….
Εγώ έχω σκύψει πάνω από το 45άρι έξτρα της έκδοσης
ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΣΤΟ ΚΥΤΤΑΡΟ και ως δια μαγείας διακτινίζομαι εκεί
στην Ηπείρου κι Αχαρνών.Κοιτάζω έξω από το παράθυρο του δωματίου μου τα παγωμένα λασπόνερα στην παραλία,τον Θερμαικό να κρυώνει και το λιμάνι απέναντι να κρυσταλλώνει σαν αιωνιότητα. «Θεσσαλονίκη μου γλυκιά πόσο αγαπώ να σε χαζεύω»σκέφτομαι,αλλά θέλω να φύγω,να πάω στον Χορτιάτη,γιατί κι Παύλος το λέει ότι φιλάει τη γριά του κι απλώνει τα φτερά του……Γιατί κι εγώ να μην το κάνω αυτό;
2000.Τα φτερά μου τα έχω απλώσει κι έχω πετάξει πολλές φορές κι άλλες τόσες έχω πέσει.Όμως όποτε ακούω αυτό το τραγούδι κάνω ταξίδια που δεν κλείνει κανένα πρακτορείο παρά μόνο αυτό της καρδιάς μας.
Ευχαριστώ τον ΜΑΚΗ ΜΗΛΑΤΟ και τον ΑΓΓΕΛΟ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ για την τιμή που μου έκαναν ζητώντας μου να συμβάλλω κι εγώ στην δημιουργία αυτού του δίσκου.
Mε εκτίμηση,
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ
1 σχόλιο:
Σε θεωρώ τυχερό για τις ιστορικές στιγμές που έχεις ζήσει, τόσο καλλιτεχνικά όπως πολύ γλυκά και νοσταλγικά μας περιγράφεις, όσο και από πλευράς κοινωνικοπολιτικών αλλαγών. Έχεις βιώσει την επανάσταση, Γιώργο και στα δυο επίπεδα. Η δική μου εποχή, μάλλον τα έχει κι εκείνη,(κάπου θα υπάρχουν, δεν μπορεί), αλλά δεν είναι το ίδιο. Ίσως διστάζουμε κι εμείς. Για αυτό σου λέω πως σε θεωρώ τυχερό. Καλές γραφές, Γιώργο!
Δημοσίευση σχολίου