Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2008

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΣΚΟ ΤΟΥ 2004 'ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΕΠΟΧΗ' Lyra

ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΒΓΗΚΕ ΑΛΗΘΙΝΟ

ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ
ΟΤΑΝ ΣΕ ΚΟΙΤΩ
ΞΕΧΝΑΩ ΕΜΕΝΑ ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΩ ΕΣΕΝΑ ΚΙ ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΜΙΛΩ
Σ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΣΥ ΜΕ ΓΥΡΝΑΣ
ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΟΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΞΥΠΝΑΣ

ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΑΞΙΖΩ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΝΑ Σ’ ΑΓΓΙΖΩ ΟΤΑΝ ΤΟ ΖΗΤΑΣ
ΜΑ ΕΣΥ ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΑΠ’ ΤΟ ΨΕΜΑ ΜΕ ΚΛΕΒΕΙΣ
ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΠΑΣ

ΚΑΙ ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΚΑΘΑΡΑ
ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΠΕΘΑΙΝΩ ΓΕΝΝΙΕΜΑΙ ΞΑΝΑ

ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΜΕ ΚΡΑΤΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟ ΕΝΑ ΛΟΓΟ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΩ
ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΕΣΥ
ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΕΓΩ Ν’ ΑΡΧΙΣΩ

Η ΜΕΡΑ ΓΕΛΑΕΙ ΓΑΛΑΖΙΑ ΜΟΥ ΣΚΑΕΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΦΕΥΓΩ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΞΕΦΕΥΓΩ
ΣΤ’ ΑΣΤΡΟ ΣΟΥ ΤΟ ΚΡΥΦΟ
ΟΛΑ ΘΑ ΤΑ ΑΝΤΕΞΩ ΑΝ ΜΑΖΙ ΜΟΥ Σ’ ΕΧΩ ΕΔΩ
Σ’ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΒΓΗΚΕ ΑΛΗΘΙΝΟ

ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΜΕ ΚΡΑΤΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟ……………………..

ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ
ΚΡΑΤΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟ
ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΒΓΗΚΕ ΑΛΗΘΙΝΟ

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

καλως ηρθες κι' απο δω.